Fonoholizm - problem XXI wieku
„Fonoholizm to problem patologicznego używania smartfona – realnie istnieje i stanowi poważne zagrożenie dla życia i zdrowia. Dotyczy ono nie tylko dzieci i młodzieży, ale również osób urodzonych w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku”.
W dzisiejszych czasach człowiek nie rozstaje się ze swoim telefonem. Gdy wychodzi z domu zawsze bierze ze sobą telefon komórkowy, a gdy go nie ma, to czuje się z tym niekomfortowo. Gdy się budzi czy zasypia, ma go cały czas przy sobie, by być cały czas na bieżąco i żeby nie być w tyle.
Teraz każdy ma smartfona, jest to źródło rozrywki, wiedzy, komunikacji, ale i podstawowych czynności. Dzięki niemu możemy szybko znaleźć informacje, której szukamy, przepis lub informacje, jak dojechać w wybrane miejsce. Tylko, czy to wszystko jest dobre dla naszego zdrowia?
Ból głowy, kręgosłupa czy oczu, bezsenność, rozdrażnienie, gorsze samopoczucie czy zmęczenie to skutki nadmiernego korzystania z telefonu. Może też prowadzić do różnych lęków, np. lęk przed byciem w tyle, strach, że coś nas omija. Może też prowadzić do trudności w relacji z innymi ludźmi. Zbyt duża ilość spędzona przed telefonem prowadzi do uzależnienia, ale może też mieć skutki depresyjne, gdy wolne chwile zamiast spędzać aktywnie, woli się spędzać z telefonem w swoim pokoju. Czy da się jakoś od tego uciec?
Myślę, że żyjemy w takich czasach, że telefon jest potrzebny na każdym kroku i trudno jest zrezygnować z korzystania z telefonu, ale można to w jakimś stopniu ograniczyć. Uważam, że dobrym rozwiązaniem jest niekorzystanie z telefonu po wybranej godzinie, np. po 22, bo mózg też potrzebuje odpoczynku. Warto też, gdy śpimy, trzymać komórkę w odległości 2 metrów od głowy, gdyż telefon promieniuje i to też negatywnie wpływa na zdrowie. Zamiast sprawdzać wszystkie wiadomości w Internecie, warto korzystać też z innych źródeł, a swój wolny czas - zamiast siedzieć z telefonem – poświęcić na realizacje swoich pasji lub wyjście z innymi ludźmi. Myślę, że warto byśmy nie zapominali o komunikacji człowieka z człowiekiem, bo jest to realna i bezpieczna relacja. Jeśli nie dajemy sobie rady z wyżej wymienionym zjawiskiem, warto zgłosić się do specjalisty terapii uzależnień.
Barbara Sarnowska – kl. 2A
Źródła: